مصلحت اندیشی آمریکایی

یکی از بحث های متداول در آمریکا این است که تحولات اخیر ایران چه اثری بر منافع آمریکا دارد. گروه اندکی از روشنفکران آمریکایی، یا بهتر بگوییم تمام آنها که فکر روشنی دارند و مخالف سیاست های سلطه گرایانه ی آمریکا در جهان هستند، اعتقاد دارند که اوباما به عنوان نماینده ی دولت آمریکا حق دخالت در امور داخلی ایران را ندارد. گروه های دست راستی جنگ طلب نیز که از سوی نظامیان اسراییل حمایت می شوند بر این باورند که آمریکا باید از هر فرصتی برای سرنگونی رژیم ایران استفاده کند و در واقع ناوگان آمریکا در خلیج فارس را نیز به حال آماده باش درآورده اند (سی ان ان). اما دسته ی بزرگتری که اغلب دمکرات ها و بسیاری از جمهوری خواهان را شامل می شود بر این باورند که اوباما نباید در این کار دخالت کند تا اگر احمدی نژاد بر کرسی ریاست جمهوری باقی ماند، مشکلی در روابط آینده پیش نیاید. این دسته کاملا پذیرفته اند که تا زمانی که منافع آمریکا تامین باشد، مهم نیست چگونه حکومتی در ایران بر سر کار است. اگر چه چنین سیاستی در نهایت به سود مردم ما نیست، ولی فعلا خطر آمریکا را از ایران دور نگه می دارد. به نظر می رسد همانطور که مردم در امور داخلی بد را بر بدتر ترجیح دادند، در امور خارجی هم باید خوشحال باشند که گروه بد در میان بدترین ها از اکثریت برخوردار است. به ویژه آنکه عمده ی رسانه های گروهی در آمریکا مانند فاکس و ان بی سی و غیره در اختیار این دو دسته و خارج از دسترس روشنفکران آمریکایی ست. فقط باید امیدوار بود که جنگ طلبان بعد از ناامیدی از اوباما سراغ نتانیاهو در اسراییل نروند، به ویژه که نتانیاهو با هیچکس سر سازگاری ندارد و به طور غریبی برای جنگ به این در و آن در می زند. متاسفانه بخشی از خوراک فکری این رسانه ها از سوی ایرانیان مقیم آمریکا، به ویژه لس آنجلس تامین می شود. برای مثال مصاحبه شهره آغداشلو با فاکس را ببینید.