خبرگزاری سی ان ان از صبح تا به حال اخبار ایران را پوشش می دهد. مشکل اصلی این است که هیچ خبر جدیدی از ایران نرسیده است و فقط به تکرار چند فیلم که تظاهرکنندگان در ایران روی شبکه ها گذاشته اند اکتفا می کنند. در عین حال افراد گوناگونی را به استودیو دعوت کرده اند تا درباره تحولات ایران نظر بدهند. یکی از مدعوین صاحب یک رستوران در اینجاست که از قبل از انقلاب پنجاه و هفت به آمریکا آمده است و خود را آمریکایی-ایرانی می داند. وی معتقد بود محرک اصلی جوانان در ایران گرسنگی است، و تاکید کرد که منظورش گرسنگی برای غذاست تا کسی اشتباه برداشت نکند! این هموطن در پاسخ به برخی که از سی ان ان انتقاد کرده اند که چرا با کسانی حرف می زنند که سی سال است از ایران دور بوده اند، گفت کسانی که از ایران دور بوده اند بیشتر از مردم داخل ایران می دانند! در پاسخ پرسش آخر وی اضافه کرد قصد بازگشت به ایران را ندارد! من مانده ام تهیه کننده برنامه این آدم را از کجا پیدا کرده است تا به استودیو دعوت کند و چنین پاسخ هایی را به عنوان یک ایرانی و در جریان جنبش عظیم مردم ایران مطرح کند.
خبر دیگر اینکه سناتور مک کین، نماینده حزب جمهوری خواه، اوباما را برای دخالت در امور ایران تحت فشار گذاشته است. تا پیش از انتخابات ایران، پنجاه و دو درصد مردم آمریکا موافق سیاست های خارجی اوباما بوده اند، اما جمهوری خواهان در حال به چالش کشیدن این آمار را دارند و مایلند از احساسات مردم برای ترغیب اوباما به دخالت نظامی استفاده کنند.
نزدیکترین گزارشگر به اوضاع کریستین امانپور است که پس از اجبار به ترک ایران در هفته ی گذشته اکنون در لندن به سر می برد و به عنوان یک خبرنگار حرفه ای تا کنون از گزارش های مغرضانه دوری کرده است. ولی مردم در آمریکا به گزارش های عامه پسند بیشتر گوش می دهند تا گزارش های تفسیری.
از سوی دیگر خبرگزاری ها همچنین پیام های مردم روی فیس بوک و توییتر را به عنوان اخبار تایید نشده منتشر می کنند. این اخبار با توجه به خلاء فرهنگی در آمریکا بسیار مهم اند و نقش موثرتری در رساندن پیام جوانان مقیم ایران به دنیا دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر