فرصت

"... بعضی وقت‌ها فرصتش هست که مرور بکنیم. مثلا آلبومی پر از عکس‌های قدیمی را. آدم‌ها، کوچه‌ها، باغ‌ها، حتی مردی خسته که روی سکوی درگاه ورودی خانه‌ای نشسته و چپق می‌کشد. اما حوصله‌اش را نداریم یا حوصله‌اش را پیدا نمی‌کنیم. همین تعلل ساده، این درنگ بی اهمیت بعدها مایه حسرت‌مان می‌شود. زیرا به جایی می‌رسیم که به خودمان می‌گوییم: کاش آن آلبوم عکسهای کهنه بود، آن مردی که ارخالق پوشیده بود و روی سکو نشسته بود و چپقش را دود می کرد، اما نیست. رفته. فرصت را از دست داده‌ایم. حسرت به دل می‌مانیم و صدای هیچ آوازی نمی‌تواند ما را تسکین بدهد."

پسیانی، آتیلا. مدینه‌ی فاضله‌ی زنی با طراوت. در نقش آبی سیمین، گردآوری و تالیف زاون قوکاسیان، تهران: چشمه، ۱۳۸۳، ص ۷۰.
طرح از آنجل بولیگان کوربو. .