"قاعده‌ی
نخست: بیش از این به حساب نیاوردن اصول بزرگ٬ و آن "وظایف حتمی" که در هر
زمان و در هر جا متغیر است٬ آن حقیقت‌های انتزاعی٬ شکوهمند٬ بحث ناکردنی٬
جاودانی. آن ها در همه چیز راست می‌آیند. در هیچ چیز راست نمی‌آیند. در
جهانی که دستخوش دگرگونی مداوم است٬ حقیقتی که دگرگون نشود دروغ است٬ یا
بدتر از آن: - برای مرد ساده‌ای که قادر به تمیز دروغ نیستند٬ هیچ نیست.
آن چیزی حقیقی است که واقعی است٬ و نخستین قانون درست‌کاری مراعات صحیح آن است و بیرون کشیدن قاعده‌های بی غش و مردانه و دمساز با واقعیت از آن برای داوری کردن و عمل کردن٬ - و این دو٬ یکی بی دیگری نیست! - آن هم نه فردا یا در همه‌ی زمان‌ها٬ بلکه در این زمان٬ همین دم٬ این جا٬ در این یک تکه زمین که یکی از پاهای من به استواری بر آن تکیه دارد٬ و آن دیگری که بلند شده در رفتار است می‌رود که نقطه‌ی اتکای تازه‌ای بیابد."
آن چیزی حقیقی است که واقعی است٬ و نخستین قانون درست‌کاری مراعات صحیح آن است و بیرون کشیدن قاعده‌های بی غش و مردانه و دمساز با واقعیت از آن برای داوری کردن و عمل کردن٬ - و این دو٬ یکی بی دیگری نیست! - آن هم نه فردا یا در همه‌ی زمان‌ها٬ بلکه در این زمان٬ همین دم٬ این جا٬ در این یک تکه زمین که یکی از پاهای من به استواری بر آن تکیه دارد٬ و آن دیگری که بلند شده در رفتار است می‌رود که نقطه‌ی اتکای تازه‌ای بیابد."
رولان٬ رومان. جان شیفته. ترجمه م ا به‌آذین. 1378. ص 1479.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر