همین که نیمسال تحصیلی تمام شد زدند همه ی درخت ها را قطع کردند چون جای خودروها تنگ بوده است و دانشگاهی که هر سال شهریه ها را بالاتر می برد و از حقوق استادان کم می کند و سیصدهزاردلار اضافه حقوق به روسا می دهد پول برای راه حل بهتر نداشته است. آن وقت همین دانشگاه ادعای برگزاری دوره های نگاهبانی محیط زیست و طبیعت را دارد و خود را پیشرو پژوهش در زمینه ی آب و انرژی و این خزعبلات می داند. اگر بی قافیه بودن و بی وزن نبودن نشان بی ادبی نباشد باید به زبان امجدیه رو ها گفت هر چه درخت قطعه ... تثار رییس دانشگاه، و هر که در این میان نقشی داشته است.
تصاویر و شرح بیشتر را اینجا ببینید. تا حالا نگذاشته اند خبر به بیرون درز کند. اگر این اتفاق در یک کشور جهان سومی افتاده بود، آمریکایی ها تا حالا به بهانه ی حفظ محیط زیست به آن لشگر کشیده بودند. ولی در اینجا دانشجوها و استادان باید از هفت خوان های سانسور داخلی عبور کنند تا صدای شان را کسی بشنود. حواله ی دمکراسی آمریکایی هم به همان درخت های قطع شده. باز هم از بی قافیه بودن و بی وزن بودن عذر می خواهم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر