چرخه ی زندگی

از سر صبح، بیهودگی می آید و سرخوردگی تا به ظهر برسد. بعد اندوهی است که به خشم تبدیل می شود و کابوس های شبانه. و بعد باز صبح می شود و باز همه چیز از نو. می بینی که واژه ی نو هم آلوده شده است، مثل خود زندگی.